Aşk delileri karşılaştırmanın bir yolunu bulur her daim…

Uzun zaman sonra bir düz yazı daha yazmak istedim ki bunda bu aralar biraz neşeli oluşum da bahane olmuş olabilir. Artık zaman içinde hayatı akışına bırakmanın bazı şeyleri takmamanın yani bir nevi rahat olmanın faydalarını görmeye başladım galiba. Biraz daha huzurlu bir hayat yaşamaya başladım bugünlerde. Huzur demek küçük şeylere artık gülüp geçmek galiba. Aşk hayatına gelince huzur galiba burada da önemli benim için artık. Artık eskisi gibi gülüp geçebiliyorum bir zamanlar kafama taktığım şeylere. Huzur içerisinde yaşayıp giderken bir gün gelecek ve o insanla karşılacağım biliyorum ve o gün yanında huzuru bulduğumda işte budur o diyeceğim. Belki de karşılaştım kendisi ile belki tanıyorum ama daha yeterince tanımıyorum belki de. Yanında günlerce seyahat edebilecek yollarda yanımda olacak benimle deli gibi gülecek ben sustuğumda şaşıracak beni konuşturmak için benden fazla çabalayacak biri o biliyorum. Biliyorum bir yerlerde diğer deli. Aşk delileri karşılaştırmanın bir yolunu bulur her daim…

Kış kokuyordu...

Kış kokuyordu İstanbul bu sabah
Yağmur damlaları hafiften akıyordu sokaklardan
İsli kömürün hafif kokusu
Boğazın kokusuna karışmıştı
Kış kokuyordu İstanbul bu sabah
Sokakları ıslaktı İstanbul’un
Aşk kokuyordu İstanbul bu sabah
Gülüyordu bu sabah
Sevinç damlalarıydı yağmur İstanbul’un
Kış kokuyordu ıslaktı sokaklar
Aşk doluydu İstanbul bu sabah

Nefret..

Nefret ediyorum artık
Evet evet bildiğin nefret
Hani demiştin ya bana
Nefretin hiçbir zaman aşkının önüne geçemez diye
Ama geçti artık
Sadece nefret ediyorum senden
Aşk mı
O öldü bende
Sen kendin öldürmüşsün ama ben yeni anladım
O yüzden belki de
Nefretim aşkının çok önüne geçti
Acılar zamanla nefret yarasını büyütür
Dayandım acılara acıtmadı beni hiçbirşey
Edemedim nefret
Ta ki bir yalanın derin acısını duyana kadar
Nefretim aşkının çok önüne geçti...

Yalan..

Meğer yalanmış
Meğer aslında yalanlardan ibaretmiş
Meğer yalanmış aslında yaşananlar
Küçük bir yalan da olsa
Uzun zamanlar geçtikten sonra duyması bile acıymış
Aslında neler hissettiğini o kadar güzel anlatır ki
Küçücük de olsa yalanlar
O kadar çok şey anlatırlar ki
Seni anlatır
Beni anlatır ne kadar masum da olsam
Beni dinletir kendime
En mutlu zamanlarda bile neler düşündüğünü anlatır
Seni anlatır
Mutluluklar aslında yalanmış der bu çocuk artık
Küçük mutluluklara gülmez bile artık
Gözlerinde alevler
Yalanlara kızar sadece
Senin küçük çocuklarını hayal ederken iki gün önce
Senin yalanlarına dalar sadece
Der ki sadece
Belki de
Sadece yalandan ibaretmiş yaşananlar
Hele ki yalandan nefret edenler yalan söylemişse
Sadece yalandan ibaretmiş yaşananlar

Kadehler..

Son yudumları da içtik
Damlaları sayar olduk
Sen gelmeden daha ne kadar içeriz bilemeyiz
Sensizlik zamanlarında içer gibiyim
Seni aradım hep kadehlerde
Habersizce gitmiştin sen

Son yudumları da içtik
Utansak da artık senden konuşmaya
Seni aradım hep kadehlerde
Utansam da o gözlere bakmaya
Korksam da
Ürksem de senden bir çocuk gibi

Son yudumları içtik
Uyuyamıyor artık bu beyin
Beden yorgun düşse de
Seni aradım hep kadehlerde
Bıraktık hayata artık her şeyi
Ürksem de artık senden bir çocuk gibi
Seni aradım artık hep kadehlerde

Yolun açık olsun kardeşim..

Ekmeğe bıgı dedik beraber
Yollarda yürüdük seninle Paşakapı’larına
Koştuk sokaklarda
Top teptik Salacak’ta
Büyüdük genç olduk
Top teptik Salacak’ta
Büyüdük adam olduk
Sevdalara daldık
Sevdik deliler gibi
Sevildik deliler gibi
İçtik akşamlarca
Sarhoş olduk güldük
Sarhoş olduk ağladık
Aşık olduk beraber güldük
Aşk acısına döktük beraber yaşları
Gittik bazen aramadık zamanlarca birbirimizi
Bir telefona kırgınlıkları unuttuk saniyesinde
Kardeştik biz ne de olsa 29 senedir
Ekmeğe bıgı dedik beraber
Yolun açık olsun kardeşim
Mutluluk yanındaysa kal oralarda
Biz seninleyiz hep merak etme
Yolun açık olsun kardeşim

Gözler..

Gözlerim korkardı bazen bakmaya
İçimden gelmezdi korku
Sadece gözlerden gelen bir korkuydu
Göz göze gelemezdiniz
Farklıydı uzaktayken bile
Şahane derdi kendine bazı zamanlarda

Gözlerim korkardı bazen bakmaya
Gözlerinden gelen bir şeyler vardı
Farklıydı uzaktayken bile
Bakamazdınız içine
Yaşanmışlıkları vardı

Farklıydı uzaktayken bile
Hayatla savaşmıştı zamanında
Gözlerinden gelen bir enerjisi vardı
Bırakmıştı hayata kendisini sonunda
Yaşanmışlıklar vardı

Farklıydı uzaktayken bile
Sizi çekerdi yanına doğru
Gözlerinde hayatın verdikleri vardı
Gözlerinden hayatın aldıkları vardı
Aşk için yaşlar dökülmüştü zamanında
Aşk için yaşlar döktürülmüştü

Farklıydı uzaktayken bile
Enerjisi alırdı sizi götürürdü uzaklara
Hayatın ta içindeydi
Bırakmıştı hayata kendisini sonunda
Korkardınız bakmaya bazen gözlerine

Farklıydı uzaktayken bile
Bambaşkaydı gülücükleri
Başkaydı dünyadaki her şeyden neşesi
Neşesinin ardındaki hüzünleri ise
Sadece kendisi bilebilirdi
Siz gülücüklerin büyüsündeyken onunla gülerken
Neşesinin ardındaki hüzünleri
Sadece kendisi bilebilirdi

Farklıydı uzaktayken bile
Gözlerim korkardı bazen bakmaya
Sadece gözlerden gelen bir korkuydu…