25 Ekim 2007 Perşembe

Nefret..

Nefret ediyorum artık
Evet evet bildiğin nefret
Hani demiştin ya bana
Nefretin hiçbir zaman aşkının önüne geçemez diye
Ama geçti artık
Sadece nefret ediyorum senden
Aşk mı
O öldü bende
Sen kendin öldürmüşsün ama ben yeni anladım
O yüzden belki de
Nefretim aşkının çok önüne geçti
Acılar zamanla nefret yarasını büyütür
Dayandım acılara acıtmadı beni hiçbirşey
Edemedim nefret
Ta ki bir yalanın derin acısını duyana kadar
Nefretim aşkının çok önüne geçti...

3 yorum:

Adsız dedi ki...

Ama unuttuğun birşey var nefretde bir duygu canım! Gün gelecek nefret bile etmeyeceksin. En sevdiğim sözdür sana daha önce de yazdım sanırım ama anımsatayım bir daha:

NELERİMİ ALDI GİTTİ BİLMEM Kİ BİR YERLERİM ÇOĞALDI!

Sevgiler nol güneşler tutku dolu aşklara 2008 i bekle :) Ne bileyim hissettim belki yılbaşında bak o kadar doğaçlama oldu ki eğer birşey olrusa Edi dediydi dersin Burkican :)

emosh dedi ki...

nefret güçlü bir duygudur, aşk gibi...şimdi bütün öfkeni kusuyorsun aşka...yanan canın bütün hırsını alıyor şimdi..demekki gün senin günün...hani yazılarında da derdin ya hep, bizim günümüzde gelecek bizde gülecez diye...gün senin günün Burak:)) nefret de güzel bir duygu değil belki ama en azından acılarına tokat vurup önünü açmış oluyorsun...
yağmurdan sonra çıkan gökuşağı gibisin...yani cıvıl cıvıl ve neşeli:))
daim olsun gülen yüzün:))

Cansu dedi ki...

Nefret aşktan daha kötü...Neden dersen,insanın her aklına geldiğince çıldırma aşamasına geliyor,içinden kendini yiyip bitiriyorsun,ben nasıl sevdim diye...