Gözlerim korkardı bazen bakmaya
İçimden gelmezdi korku
Sadece gözlerden gelen bir korkuydu
Göz göze gelemezdiniz
Farklıydı uzaktayken bile
Şahane derdi kendine bazı zamanlarda
Gözlerinden gelen bir şeyler vardı
Farklıydı uzaktayken bile
Bakamazdınız içine
Yaşanmışlıkları vardı
Hayatla savaşmıştı zamanında
Gözlerinden gelen bir enerjisi vardı
Bırakmıştı hayata kendisini sonunda
Yaşanmışlıklar vardı
Sizi çekerdi yanına doğru
Gözlerinde hayatın verdikleri vardı
Gözlerinden hayatın aldıkları vardı
Aşk için yaşlar dökülmüştü zamanında
Aşk için yaşlar döktürülmüştü
Enerjisi alırdı sizi götürürdü uzaklara
Hayatın ta içindeydi
Bırakmıştı hayata kendisini sonunda
Korkardınız bakmaya bazen gözlerine
Farklıydı uzaktayken bile
Bambaşkaydı gülücükleri
Başkaydı dünyadaki her şeyden neşesi
Neşesinin ardındaki hüzünleri ise
Sadece kendisi bilebilirdi
Siz gülücüklerin büyüsündeyken onunla gülerken
Neşesinin ardındaki hüzünleri
Sadece kendisi bilebilirdi
Gözlerim korkardı bazen bakmaya
Sadece gözlerden gelen bir korkuydu…
3 yorum:
gözler anlatır aslında yürekten geçen tüm kelimeleri...bakmasını bilmek lazım tabii önce...bazen kelimeler yetrsiz gelir ve hapseder kendini iki dudak arasına...ne gözyaşları dökülür uğruna sevenlerin,ne fırtınalr kopar içerlerde ama kaçıramassın gözlerini..onlar zamanı gelir ve ister istemez kelimeler dökülür yaş niyetine gözlerden...ya bakacaksın o gözlere ya da kaçıracaksın gözlerini sende...
yüreğinden dökülmüş yine gözler..belli:))
Buna benden yani ben yazmadım da saklamıştım
Kendi Gözyasindan Korkan Gözler
Yatağa yatmışsınızdır çoktan gün bitmiştir...Kimsecikler yoktur etrafta gece sessizliği sizin yalnızlığınıza bir melodi olarak eşlik etmekte..Yavaştan yorganı üstünüze çekersiniz, alışkındır yorgan ona sıkı sıkı sarılmanıza,sarılırsınız yine...Aslında küçüklüğünüzden beri böylesinizdir, birileri bırakmak istemediğiniz anda yanınızdan kalkıp gitmişlerdir...Sizde yorganı basmışsınızdır içinize-beş yaşındayken anne daha sonra bir sevgili belki kim bilir?-... Yan dönüp duvara dayarsınız sırtınızı, buz gibi duvarda alışkındır sırtınızın sıcaklığına,dayarsınız yine.Bir ara acırsınız ciğerlerinize,onları soğuğa mahkum ettiğinizden… Sonra korkmazsınız hastalıktan, her nefes aldığınızda çektiğiniz acıdan daha fazla ne olabilir ki...Bom boş bakan gözlerinizi kapar ve düşünmek yok dersiniz içinizden, tekrar açtığınızda gözlerinizi- belki birkaç dakika sonra- çoktan ıslanmıştır yastık...Yastık da alışkındır damlalara, çürümeye yüz tutmuştur dokusu,ağlarsınız yine...Her gece böyle başlar kendi gözyaşından korkan gözlerin hikayesi…Sağ gözünüzün yaşı sol gözünüzü korkutur hep ,o üstten düştüğü anda kırpar kendisini zavallı sol- korkar incinmekten- oysaki diğerinin yaşıdır , yinede korkar.Hep korkar...işte bu yüzden sol göz bereli çürük kalır sağa göre, daha fazla yorulur hem kendi damlasının acısını çeker hem de sağ gözün...
bir bakış seni düşündürür, eskiye götürür bazen de dudaktan cıkacak, cıkmasını beklediğin bir söz. karşındaki kişi senin gördüğün gibidir ve senin verdiğin şekildir aslında. o sevgi yok mu işte o değil midir gözleri kör eden.
sevmek bir çiçeğe hayat vermektir aslında, dalında kuruyup gitmekte iken. bazen de onun gözlerinde ve sözlerinde kaybolmaktır.
yine senden güzel bir şiir. yüreğine sağlık...
Yorum Gönder