5 Ekim 2007 Cuma

Kokun...

Kokun sinmiş yastığıma
Sabah oldu uyandım
Sen vardın yanımda
Yalandı o an başka şeyler
Sana sarılabilmekten başka
Gözlerimi açtım iyice
Baktım ki boş yatak
Sadece hayallerin yatmış benimle
Gitmemiş ki kokun zaten hiç bedenimden
Sinen hayallerinmiş bedenime

2 yorum:

emosh dedi ki...

önce ayakları gider, sonra yüreği...büyük bir bencillikle herşeyini alır gider ama bi kokusunu alamaz işte...o kalır yalnızca en acı hatıra...

yüreğine sağlık...

gulcinkuju dedi ki...

o koku hep kalır aslında. sen göndermek istesen bile sana yapışır hatırasıyla. sen kovmaktan bıkarsın o sana tutuklu yasamaktan bıkmaz...
yine o duygu. yüreğine sağlık