7 Eylül 2007 Cuma

Martılar..

Belki de
Boğazda uçuşan martılara benzer yüreğim
O kadar hür
O kadar saf
Ama bir o kadar da
Kendisine umut veren bir ışığa bağımlı

Işığımdın benim
Uçurdun çevrende gülücüklerle
Bir anda söndün gittin sonra
Karanlıklarda bıraktın beni
Nereye uçacağını bilemeyen serseri bir martı misali

Sonra karanlıklarda bir martı çıkıverdi
Işık değildi
Işık tutmuyordu bana çevresinde uçmam için
Ama yüreğinden geliyordu ışığı
Gülücükleri aydınlıktı uzaklara bakışlarında
Çevresinde uçurmadı beni
Kanadını uzattı sadece
İstanbul'un semalarında uçalım dedi
Gel dedi beraber uçalım sadece

3 yorum:

emosh dedi ki...

her karanlığın ardından gelir ışık ...umut bu yüzden hiç tükenmez insanoğlunda...şiir kendini yaşıyor adeta...bir martının kanadına tutunmuş deniz ve semayı dolaşıyor :))
bütün martılar savaştan yeni çıkmış bütün yürekleri bulur inşallah...
yüreğine sağlık...

Adsız dedi ki...

ay senin yüzünden her sitemi açtığımda kocama tekrar aşık oluyorum ne güzel yazıyorsun ya bravo

emosh dedi ki...

geliyorum gidiyorum ama yeni bişiler yok :))
bekliyoruz Heru...:))